Yine bir kitap yazısı. Orhan Pamuk 2014 Aralık ayında yeni bir kitap yayımladı. Kafamda bir tuhaflık. Daha öncesinde Cevdet Bey ve Oğulları isimli romanını okumuş ve malesef Orhan Pamuk konusunda korkak hissediyordum. Gerçekten çok ağır gelmişti. Bitirdim o kitabı ama resmen yorulmuştum. Sonra kitap okumayı alışkanlık haline getirmiş bir arkadaşımın tavsiyesi üzerine bu kitabına cesaret ettim. 
Kitabın kapağı aslında tüm romanı resmediyor. Eski sokakları andırmıştı bana yanılmamışım kitapta eski Türk filmleri tadında. Boza satıcısı Mevlüt'ün hayatı, hayalleri, bakış açısı, arkadaşları ve akrabaları... Ben bu kitabı okurken bazı yerlerde çok dertlendim. Bazen çok üzüldüm. Sonra Mevlüt'ün hayata karşı bakış açısından çok etkilendim. Bazen de kızdım Mevlüt'e. Anlayacağınız kitap sizi içine alıyor.
Kısaca fıkra gibi kulağa gelen Mevlüt'ün başına gelen talihsiz talihten bahsetmek isterim. Mevlüt'ün hikayesi bitmez de en Kafamı karıştıran kısım diyelim.
Aşıktır Mevlüt. Ama kime? Aslında semiha'ya. Oysa adını rayiha sanır. Neden mi? Ah o amcasının oğlunun küçük hesapları yok mu? Ferhat vardır bir de. Önce sadece yardım eder. Ama sonra işler karışır...
"Mevlüt mektupları semiha'ya yazmak ister, yazamaz. Ferhat yazar. Ama mektuplar Rayiha'ya gider. Sonra Mevlüt Semiha diye Rayiha'yı kaçırır. Mutlu olurlar. Sonra da Ferhat semiha'yı kaçırır. Sonra herkes durumu öğrenir. Peki ya Mektuplar, yazdıran Mevlüt'e mi yoksa yazan Ferhat'ı mı temsil ediyor.
Ya mektuplar kime? Semiha'ya mı Rayiha'ya mı ait?
"Kafamda bir tuhaflık var"
Ve sonra kitap bitmez... Daha ortasındasın. Ne mi oluyor sonra? Gerisi kitapta.
Biraz uzun ve yavaş ilerleyen bir kitap, (466 sayfa) ama Orhan Pamuk biraz siyasete girmiş, biraz istanbul hayatına, biraz 80 lere, biraz da aşka dokunmuş. Kısaca hayatı kaleme almış. Göçle istanbula gelen, gecekondu ile başlayıp apartmana geçen aileler...
Sık sık da bazen kelimesi kullanılmış. Ama "bazan" yazılarak. Ben bu kelimeyi de bu romana çok yakıştırdım. Iyi okumalar... Sevgilerimle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder